آن چیزی که در فرایند تحقیق جلب توجه نمود فقدان مبنای حقوقی تحریم‌ها علیه ایران بود که در طی سال‌های آغازین تا کنون مدام افزایش هم یافته است که نه تنها جمهوری اسلامی ایران را در تنگنا و انزوا قرار نداده است، بلکه بیشتر شرکت‌های آمریکایی را از منافع بسیار شرکت در معادلات تجاری با ایران در حوزه های نفت و گاز، صنعت و معدن محروم نمود و این امر موجب عصبانیت شرکت‌های آمریکایی گردید و آن ها ناخرسندی خود را از این سیاست به هر شکل ممکن ابراز نموده‌اند.

از آنجایی که این تحقیق یک پژوهش تحلیلی ـ توصیفی است پس ابزار مورد استفاده در آن برای جمع‌ آوری داده ها بهره‌گیری از روش اسنادی (کتابخانه‌ای) است که حاوی فیش‌برداری و مطالعه پایان‌نامه‌های مرتبط و بانک‌های اطلاعاتی و سیاست‌های معتبر و رساله‌های در خصوص موضوع حاضر می‌باشد.

داده ها پالایش و اطلاعات صحیح دسته‌بندی شده و با توجه به فرضیه پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سپس مشخص شد فرضیه تحقیق رد یا اثبات شده است؟

نتیجه‌گیری

در هر پژوهش و کار عملی می‌بایستی در نهایت یک نتیجه از کار انجام شده گرفته شود تا خواننده بتواند از خواندن پژوهش به یک دستاورد مشخص و معینی برسد. پژوهشگر در این پژوهش سعی داشته است تا به خواننده نشان دهد که اجرای تحریم‌های یک جانبه اقتصادی علیه ایران مشروعیت دارد یا خیر؟

همان‌ طور که گفته شد در این تحقیق فرضیه تحریم اقتصادی در روابط میان کشورها به طور قطعی و کامل نامشروع نیست، به عبارتی توسل به تحریم‌های اقتصادی توسط یک کشور علیه کشور دیگر اگر چه یک عمل مذموم است اما از جهت حقوقی یک عمل نامشروع و غیرحقوقی نبوده و تحقق آن باید به گونه‌ای باشد که نوع تحریم‌ها و تخطی کشور مورد تحریم متناسب باشد تا به تحریم‌های اعمالی یک مشروعیت لازم داده شود که در غیر این صورت و بدون رعایت شرایط لازم، تحریم‌های اقتصادی مشروعیت خود را از دست خواهد داد، بیان شده است.

به گونه‌ای دیگری فرضیه تحقیق حاضر را این گونه می‌توان بیان داشت که:

– اجرای تحریم‌های یک جانبه علیه ایران از دیدگاه حقوق بین‌الملل مشروعیت ندارد.

برای اثبات یا رد فرضیه پژوهش سعی شده تا دیدگاه‌های موافقین و مخالفین تحریم خوانده شده و تناسب تحریم‌ها با موارد تخطی کشور ایران از منظر آنان مورد واکاوی قرار گیرد تا با تجزیه و تحلیل داده ها از طرق مختلف مانند مطالعات کتابخانه‌ای(اسنادی)، فیش برداری، استخراج اطلاعات از پایان‌نامه‌ها، رساله‌ها، مقاله های مرتبط و حتی دیدن برنامه های مختلف (فیلم‌ها و اسلایدها) و … ‌به این مهم دست یابد.

دلایلی که برای ایجاد تحریم‌های اقتصادی یک جانبه علیه ایران مورد نظر غرب بوده در برنامه های هسته‌ای ایران و تروریسم بین‌المللی و مخالفت با روند صلح خاورمیانه گفته شد که در یک نگاه گذرا به موضوع‌های اشاره شد نمی‌توان ایران را برای آن ها سرزنش کرد زیرا دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای برای ایران به مشابه در دست داشتن بمب ساعتی است، زیرا قدرت‌های بزرگ با موشک‌های دقیق دور برد به راحتی می‌توانند به تأسیسات ما حمله و آن ها را نابود کنند، پس دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای جزء خط مشی دفاعی ما محسوب نمی‌شود.

همواره ایران مدعی بوده که برنامه‌ هسته‌ای‌اش منحصراًً به استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای اختصاص دارد و تمایلی به اکتساب سلاح‌های هسته‌ای ندارد و با در نظر گرفتن مصالح خود مایل نیست وارد برنامه‌ سلاح‌های هسته‌ای شود.

بارها و بارها کارشناسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از مراکز مشکوک فعالیت‌های هسته‌ای بازدید کرده و نتیجه‌گیری کردند که مقامات ایرانی با بازدید ما از هر مرکز و تأسیساتی که سازمان مشخص کرده موافقت کردند، فعالیت‌های آن مراکز با کاربرد صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای و تشعشعات هسته‌ای منطبق بوده است.

«هانس بیلیکس» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بعد از یک بازدید دیگر از ایران در یک مصاحبه مطبوعاتی در مسکو به طور ضمنی از اتهامات واشنگتن درباره قاچاق مواد هسته‌ای انتقاد و تأکید کرد که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هیچ مدرکی دال بر ساخت سلاح‌های هسته‌ای در ایران نیافت.

«اچ.تووی» مدیر کل بخش پادمان آژانس اتمی، نامه‌ای به مقر سازمان ارسال و اعلام کرد که هیچ مدرکی دال بر اکتساب مواد هسته‌ای توسط ایران در ۱۲ سال گذشته وجود ندارد.

علاوه بر این هم مدرک و دلیل معتبر و افزون بر تأکید آیت الله خمینی و آیت الله خامنه‌ای بر غیراخلاقی بودن سلاح‌های کشتار جمعی هسته‌ای، نظر غالب مقامات ایران نیز بر این است که سلاح‌های هسته‌ای به جای تحکیم امنیت ایران باعث تضعیف امنیت کشور می‌شوند.

آن چیزی که مسلم است وجود بمب‌های هسته‌ای و کشتار جمعی در کشور‌های آمریکا، روسیه، هند، قزاقستان، کره شمالی، پاکستان و‌ هند و…اسرائیل که خود این کشورها مدعی حفظ بمب‌های هسته‌ای هستند.

کشوری مثل آمریکا که در۵۰ سال اخیر حدود ۱۵ تا ۲۰ جنگ نظامی را شروع کرده و بارها و بارها سلاح‌های کشتار جمعی و سلاح‌های هسته‌ای را مورد آزمایش بر روی مردم بی‌گناه قرار داده و یا کشوری مثل اسراییل که سالهاست در جنگ نابرابر با مردم بی‌دفاع فلسطین، غزه و لبنان می‌باشد چگونه می‌توانند مدافع حقوق بشر باشند و برای کشوری مثل ایران که در ۵۰ سال اخیر یک جنگ را شروع نکرده ادعای نقض حقوق بشر کنند.

جمهوری اسلامی ایران بر اساس اعتقادات اسلامی، سلاح‌های کشتار جمعی را غیرانسانی و غیرقانونی می‌داند و استفاده از این سلاح‌ها را خلاف اسلام معرفی می‌کند. همان‌ طور که در جنگ با عراق، اگر چه کشور مقابل به طور گسترده از سلاح‌های شیمیایی علیه ایران استفاده کرد و موجب کشته و زخمی شدن حدود ۰۰۰/۱۰ نفر شد، آیت الله خمینی با تأکید بر جنبه‌های اخلاقی، اجازه نداد حتی به تلافی ‌به این سلاح‌ها متوسل شوند.

ایران امضاء کننده تمام پیمان‌های بین‌المللی در زمینه سلاح‌های هسته‌ای از جمله قرارداد منع گسترش هسته‌ای (NPT) و قرارداد جامع منع آزمایش‌های هسته‌ای (CTBT) است و برنامه‌ هسته‌ای‌اش کاملاً شفاف می‌باشد. ایران در دعوت به ایجاد منطقه عاری از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه پیشتاز است و به عنوان عضو فعال در آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای (اتمی) درهای مراکز هسته‌ای خود را بر روی کارشناسان این سازمان برای بازرسی‌های همه جانبه و حتی سرزده باز ‌کرده‌است.