۷- ترتیبات برای فسخ قرارداد میزبانی[۲۶۱].

بعلاوه ،معمولا در سایت شرکت میزبان سند دیگری تحت عنوان “شروط و تعهدات”[۲۶۲] قبل از ثبت تقاضای کاربر به وی عرضه می شود و از کاربر می خواهدکه آن را مطالعه و سپس قبولی و پذیرش خود را اعلام کند.

قراردادهای میزبانی وب ‌بر اساس طول مدت قرارداد هم قابل طبقه بندی است، قرارداد میزبانی کوتاه مدت[۲۶۳]؛ که اغلب به منظور جلب نظر مشتری به صورت رایگان ارائه می شود و بندرت به لحاظ اهمیت خدمات تقاضا شده از سوی کاربر یا انجام خدمات نوظهوربه صورت آزمایشی برقرار می‌گردد. قرارداد میزبانی بلند مدت[۲۶۴]؛ که اغلب برای ارائه خدمات پایدار با شخصیت های عمومی یا خصوصی منعقد می شود.

اگر چه، مفاد قراردادهای میزبانی وب ممکن است با توجه به نوع قرارداد متفاوت باشند ،اما درج عناصر اصلی و شروط کلی ذیل برای ارائه یک قرارداد میزبانی مناسب و مؤثر لازم است.

۱٫ طرفین قرارداد

در هر توافقنامه ذکر نام و مشخصات طرفین به منظور شناسایی متعهد هر بخش از مواد توافقنامه لازم و ضروری است، بدین منظور شناسایی اطلاعات شخصی یا PII[265] مورد توجه قرار می‌گیرد. ویژگیهایی مانند ترکیبی از نام، آدرس، شماره تلفن، شماره بیمه ملی و یا شماره ملی دیگری، شماره حساب های مالی، تاریخ تولد، اطلاعات بیومتریک[۲۶۶]، نام قبل از ازدواج مادر، یا دیگر داده های شخصی یا داده های طبقه بندی شده خاص که در «دستور عمل العمل ۹۵/۴۶/EC»[۲۶۷] و «قانون حفاظت از داده ها ۱۹۹۸»[۲۶۸] تعریف شده اند.[۲۶۹]

‌در مورد شرکت میزبان و شخصیت های حقوقی، ذکر نام شرکت، نوع شرکت، شماره ثبت شرکت و کشوری که ثبت شرکت تحت قوانین آن صورت گرفته، حائز اهمیت است.

۲٫ خدمات (service)

شرکت میزبان باید خدمات میزبانی و خدمات مرتبط با آن را بر طبق مواد توافقنامه ارائه نماید. خدمات میزبانی که به وسیله شرکت ارائه می‌شوند در جدول های ضمیمه ای که به توافقنامه متصل شده شرح داده شده اند. ذکر این جزئیات در جدول ها به شرکت میزبان اجازه می‌دهد که به راحتی شرح خدماتش را بر کاربران مختلف منطبق کند.[۲۷۰] منظور از خدمات در اینجا هر یک از خدمات ثبتی، نرم افزاری، فنی و ارتباطی قابل ارائه توسط شرکت[۲۷۱] است که حفظ حضور آنلاین و موثرکاربر را که اساسی ترین هدف این قرارداد است[۲۷۲]،تامین نماید. در مبحث تسلیم خدمات به انواع خدمات ارائه شده توسط میزبان بیشترمی پردازیم.

۳٫ پرداخت

طبق این بند کاربر با پرداخت هزینه های خدمات دریافتی بر اساس تعرفه اعلام شده در جدول هزینه ها موافقت می کند. هزینه های دوره ای ممکن است، به صورت روزانه، ماهانه یا سالانه مشخص شوند. بسته به توافق طرفین پرداخت می‌تواند پیش از ارائه خدمت یا پس از آن صورت پذیرد.

پرداخت‌ها معمولاً به صورت الکترونیکی ولی به روش های مختلفی همچون «پرداخت تضمینی ثمن توسط معتمد ثالث، پرداخت با اعلام شماره کارت و رمز ۱۶ رقمی، پرداخت با کنترل شماره کارت، پرداخت از راه دور، پرداخت توسط کیف پول الکترونیکی[۲۷۳]» و پرداخت هنگام تحویل COD[274]( ضمیمه شماره ۳ بند ۳ ) انجام می پذیرد. در ایران، پرداخت الکترونیکی اصولاً مبتنی بر کارت و به روش های ذیل می‌باشد؛ کارت اعتباری[۲۷۵] کارت پول یا کارت هزینه[۲۷۶]، کارت بدهی یا کارت برداشت[۲۷۷]. [۲۷۸]

هزینه راه اندازی، برای هر بار راه اندازی کامل ،در صورت وجود، به طور معمول غیر قابل استرداد است. البته ممکن است تحت شرایط خاصی مثل، درخواست ارتقاء خدمات یا بسته ویژه به عنوان بخشی از هزینه خدمت جدید، قابل استرداد باشد(ضمیمه ۲،بند ۵/۱۸) و (ضمیمه۴، بند۱۱). با این وجود هزینه های اعلامی ممکن است بر اساس نوع خدمات ارائه شده و کیفیت آن ها متفاوت باشد. همچنین شرکت میزبان ممکن است از هزینه های خاصی چشم پوشی نماید و یا تخفیفاتی قائل شود. مسئله دیگر ‌در مورد پرداخت هزینه ها در قرارداد میزبانی وب مقدار عوض قراردادی است که ممکن است با اخطار کتبی به کاربر افزایش یابد. این افزایش می‌تواند ناشی از دو مبنای جداگانه باشد؛ ۱-افزایش ناشی از افزایش شاخص قیمت مصرف کننده ۲-به صلاحدید و نظر شرکت میزبان، پس از انقضای مدت اولیه یا تجدید قرارداد بعدی ،که در جای خود به آن بیشتر می پردازیم.

۴٫ مدت قرارداد (duration) و شرایط تمدید (Renewal)

معمولاً مدت این موافقتنامه از زمان آغاز قرارداد به مدت یکسال ادامه می یاشد که به طور اتوماتیک با همان شروط و تعهدات قبلی بدون احتیاج به اسناد بیشتری تجدید می شود مگر اینکه هر یک از طرفین، قرارداد را طبق شروط فسخ ذکر شده در قرارداد، فسخ نماید. (ضمیمه شماره ۳ بند ۱/c)

در برخی موارد نیز، شرکت، انقضا سرویس کاربر را از مدتی قبل (۱ تا ۳ ماه) از طریق پست الکترونیک به وی یادآوری می کند. ولی مسئولیت اطلاع از زمان انقضا سرویس و کنترل آن را بر عهده کاربر می‌گذارد (ضمیمه ۲، ۵/۱۶). در واقع حق فسخ طرفین، معایب ورود به یک قرارداد طولانی مدت را اصلاح می کند. البته شرکت میزبان، حق تجدید نظر ‌در مورد قیمت‌ها را معمولاً برای خود در هر زمان از قرارداد حفظ می کند. (ضمیمه ۴، بند ۷)

افزایش هزینه ها می‌تواند بر اساس شاخص تورم در هر زمانی در طول مدت قرارداد اولیه صورت پذیرد. در اغلب موارد هزینه ها در هر دوازده ماه، تنها یکبار تغییر می کند و این در صورتی است که حداقل سی روز قبل اخطار کتبی به مشتری داده شده باشد. افزایش هزینه ها پس از انقضای مدت نیز باید از قبل به مشتری اطلاع داده شود. در هر صورت شرکت مسئولیتی در قبال نگهداری و ارائه اطلاعات و داده های کاربر، پس از تاریخ انقضا نخواهد داشت. (ضمیمه ۲، بند ۲۰)

۵٫ خدمات پشتیبانی (support services)

منظور از پشتیبانی ارائه خدمات فنی و انجام امور نگهداری و ارائه راهکار برای حل مشکلات وپشتیبانی فنی از فعالیت‌های وب سایت کاربر است که به طور ۲۴ ساعته از طریق تلفن یا اینترنت یا هر وسیله ارتباطی دیگر در تمام روزهای هفته توسط متخصصان با تجربه شرکت میزبان صورت پذیرد.

خدمات پشتیبانی می‌تواند در سندی جداگانه (ضمیمه ۷) یا در همان سند تنظیم شود، اما در هر دو حالت هزینه این خدمات ‌بر اساس ساعات روز علاوه بر هزینه های استاندارد خدمات میزبانی به طور جداگانه ‌بر اساس جدول هزینه ها یا توافق طرفین، برای کاربر احتساب می شود(ضمیمه ۲، بند۱۵،۲). خدمات پشتیبانی شرکت میزبان شامل پشتیبانی از خدمات و فن آوری های خاص خود شرکت است، و به مسائل مربوط به سرورهای میزبان، اتصال به اینترنت و سیاست‌های شرکت میزبان محدود می شود. این خدمات معمولاً شامل نرم افزارهای شخص ثالث[۲۷۹] که از طریق اینترنت دانلود شده و یا از هر طریق دیگری به دست آمده است نمی شود.

اصولاً مفاد قراردادهای میزبانی ،کاربران را از نصب نرم افزارهای شخص ثالث بر روی سرورهای شرکت میزبان بدون اجازه کتبی منع می‌کند و در هر صورت شرکت میزبان اجازه خواهد داشت، این نرم افزار را غیر فعال نماید. چرا که ممکن است فعالیت تمام سیستم را مختل نماید و ارائه خدمات به مشتریان دیگر را نیز تحت تأثیر قرار دهد. اگر نرم افزار شخص ثالث بدون اجازه کتبی نصب شود، شرکت میزبان حق خواهد داشت قرارداد را به صورت یک طرفه فسخ نماید.[۲۸۰] (ضمیمه ۵، بند ۳ و ۴/۱)

۶٫ پشتیبانی داده ها و بازیابی (Back–up Data and Disaster Recovery)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...