۲-۱-۷-۳-توصیف ویژگی افراد در مدل سبک شناختی

بر اساس این مدل هر فرد می‌تواند دارای سبک تفکر تحلیلی (عقلایی ، منطقی ، انتقادی ، جزئی نگر) و یا شهودی ( کل نگر ، تجربه مدار ، خلاق ، قادر به یکپارچه سازی چندین موضوع به طور همزمان) باشد . افرادی که دارای سبک تفکر تحلیلی هستند، همیشه به دنبال حقایق و اطلاعات می‌گردند . در واقع این افراد تمایل دارند تا از هر موضوعی به صورت دقیق و نیز از حقایق و جزئیات زیادی آگاهی کسب نمایند . این افراد وظیفه محور هستند و از ریسک نمودن در کارها ترسی ندارند و از خود، تمایل به حل مسائل پیچیده را نشان می‌دهند و در صورت رویارویی با این مسائل ، توانایی ارائه یک راه حل شفاف و منطقی را دارند. این افراد به کارکردهای مدیریتی از قبیل ساختاربندی ، کنترل و برنامه ریزی توجه زیادی دارند و علاقه مند به محیط های ساختاریافته هستند . ‌بنابرین‏ این افراد در اهداف خود توجه زیادی به برنامه ریزی می نمایند. این افراد انتظار دارند تا دیگر افراد ، به قوانین و توافقات حاصله پایبند باشند . در مقابل این سبک ، سبک تفکر شهودی قرار گرفته است . افرادی که دارای سبک تفکر شهودی هستند تمایل دارند تا کل نگری داشته باشند و علاقه مند به خلق حوادث و نیز تجربه کردن آن هستند . این افراد مشکلات را به عنوان فرصت و چالش می نگرند . اغلب، قوانین و رویه ها مورد قبول این افراد نمی باشد و تمایل دارند تا به طور آزاد و بدون محدودیت به فعالیت بپردازند . این افراد بیشتر علاقه مند به فکر کردن در سطح مفاهیم هستند تا به جای فکر کردن به اجرای ایده ها . افراد دارای تفکر شهودی به نسبت، افرادی جاه طلب و موفقیت گرا هستند و در کارهای خود بر ارتباطات و روابط بین فردی تکیه می نمایند ( واندر هایدن ، ۲۰۰۴، ۱۸) .

۲-۲-جو سازمانی

۲-۲-۱-تعاریف جو سازمانی

«هرسی» و «بلانچارد» معتقدند که وظیفه مدیر یا رهبر سازمان از این نظر مهم است که، او به عنوان جایگاه قابل اطمینانی به شمار می‌آید که همه متغیرهای محیطی دیگر پیرامون آن کنش رویاروی دارد. مدیران باید از ویژگی های برجسته ای برخوردار باشند و با بهره گرفتن از یافته و مطالعات انجام شده پیرامون مسائل مدیریت، روش های مناسب را با توجه به موفقیت سازمان اعمال کنند و همچنین با ایجاد فضای دلپذیر سازمانی زمینه دستیابی به هدف های سازمان را فراهم نمایند. جو سازمانی به تمام محیط داخلی سازمان اشاره دارد . بعبارت دیگر جو سازمان شامل مجموعه ای از ویژگی ها است که به وسیله اعضاﺀ سازمان مشاهده شده است (مقیمی ،۱۳۷۹،۱۷۴).

لیتوین و روبرت استرینج جو سازمانی را چنین تعریف می‌کنند : ادراکاتی که فرد از نوع سازمانی که در آن کار می‌کند دارد و احساس او به سازمان بر حسب ابعادی مانند استقلال ،ساختار سازمانی ، پاداش ، ملاحظه کاریها ،صمیمیت و حمایت و صراحت .

جو سازمانی مربوط به ویژگی های درونی ای می شود که یک سازمان را از سازمان های دیگر متمایز می کند. این جو به وسیله ادراکات کارکنان و توصیف های آنان از ویژگی های درونی سازمان سنجیده می شود ( هاپلین^[۱۱۷] ، کرافت^[۱۱۸] ،۱۹۷۰، ۱۶۱).

علاقه بند جو سازمانی را به کیفیت درونی سازمان ،آن گونه که اعضای سازمان این کیفیت را تجربه و ادراک می‌کنند تعبیر می‌کند (علاقه بند، ۱۳۷۸،۸).

از نظر آیرز^[۱۱۹] (۲۰۰۵) جو سازمانی به عنوان گروهی از ویژگی ها می‌داند که از طریق آن سازمان توصیف می‌گردد که این ویژگی ها عبارتند از:

1. 1. ویژگی هایی که سازمان را از سازمان‌های دیگر متمایز می کند.

1. 1. در طی زمان نسبتا با دوام هستند.

1. رفتار کارمندان را در سازمان تحت تأثیر قرار می‌دهد (آیرز ، ۲۰۰۵، ۲).

‌بر اساس نظر بدوم «جو سازمانی عبارت است از شرایط نیروها و محرک‌های خارجی که بر انسان‌ها تأثیر می‌گذارند. وی محرک‌های خارجی را در عوامل فیزیکی، اجتماعی، فکری خلاصه کرده و دامنه تغییر جو را از درونی ترین فعل و انفعالات اجتماعی تا نیروهای خیلی بیرونی، فرهنگی و سازمانی گزارش ‌کرده‌است(صالحی و حسینی، ۱۳۷۰، ۱۱۸).

اینک طبق شرحی که رفت، ملاحظه می شود که افراد مختلف از دیدگاه های متفاوتی جو سازمانی را تعریف می‌کنند و به آن می پردازند ولی نکته ای که در اکثر تعاریفی که بیان شد مشترک می‌باشد آن است که جو سازمانی ‌بر اساس ادراکات کارکنان از محیط سازمان سنجیده می شود. در واقع جو سازمانی حاصل فراگرد تأثیر متقابل جنبه‌های فردی سازمانی یک سیستم اجتماعی است به عبارتی زمانی که ما می پذیریم که کل سازمان به منزله یک سیستم اجتماعی قلمداد شده، ‌بنابرین‏ می توان بیان داشت فعالیت ها و اقدامات افراد انسانی جهت انجام وظایف سازمانی و سازگار نمودن جنبه‌های فردی و سازمانی در این سیستم اجتماعی شکل دهنده جو سازمانی می‌باشد.

جو سازمانی متغیر تعدیل کننده بین دو متغیر ساختار سازمانی و فرایندهای سازمانی (ورودی ها) با عملکرد و رضایت شغلی (خروجی ) می‌باشد ( فورنهام^[۱۲۰] ، ۱۹۹۷، ۵۷۹) .

طبق نظر کورنبرگر^[۱۲۱] و کلگ^[۱۲۲] (۲۰۰۴)، تحقیقات محققان نشان از آن می‌دهد که در دهه های گذشته، محققان زیادی نسبت به بررسی در زمینه فضای کاری و ابعاد معماری چرخه کاری علاقه زیادی به دست آورده اند و نتایج حاصل از کار آنان ارتباط نزدیک بین کار ایجاد این فضاها را با سازماندهی آن ها نشان می‌دهند ( بورچ^[۱۲۳] ، ۲۰۰۹، ۱) . دوفی^[۱۲۴] (۱۹۹۷) در پاسخ ‌به این سوال که چگونه می توان با طراحی خوب در زمینه فضای کاری ، کارکنان با ارزش را جذب نماییم بیان داشته است که در صورتی می توان ‌به این امر مهم دست یافت که روابط کلی بین مؤلفه‌ های جو سازمانی با سازمان همخوانی داشته باشد ( دال و بورلی^[۱۲۵] ، ۲۰۰۸) .

۲-۲-۲-مؤلفه‌ های جو سازمانی

جیمز و جونز با مرور اطلاعات قبلی ۳۵ مفهوم را با جو سازمانی مرتبط دانسته است . از نظر آنان جو سازمانی متاثر است از ابعاد زیر :

• • تعارض وابهام ؛

• • چالش ها ، اهمیت و تنوع شغلی ؛

• • تسهیل و حمایت رهبر ؛

در جراحی‌های زیبایی که اکثراً طولانی مدت و چندگانه­اند، خطرات زیادی وجود دارد، به همین دلیل مطالعات بسیاری در جهت اثبات ایمنی و اثربخشی طولانی مدت برخی از این مداخله‌ها انجام شده که نتیجه بخش نبوده‌اند، هرچند جامعه پزشکی تلاش می‌کند که این گونه درمان‌ها را کاملاً بی خطر و عادی جلوه دهد. رسانه ها نیز تلاش می‌کنند که زنان را به حفظ و بازسازی ویژگی‌های دوره‌ جوانی ترغیب کنند؛ و همه ساله این صنعت نوظهور، صدها میلیون دلار صرف بازاریابی خدمات خویش می‌کند تا زنان اندکی لاغرتر و کمی جوان­تر را به جامعه تقدیم کند و در مقابل مرگ چند صد نفر، بد فرم شدن اتفاقی بدن هزاران انسان دیگر یا بروز عوارض پیش‌بینی نشده، چندان اهمیتی نخواهد داشت.^[۶۹] در نتیجه، بسیاری از افرادی که خواستار انجام چنین اعمالی بوده ­اند دچار مشکلات و خطرات بسیاری چه در حین عمل و چه بعد از عمل ‌شده‌اند. مشکلات و خطراتی که در صورت وقوع آن‌ ها، هدفی که برای رسیدن به آن فرد دست به چنین عملی زده است بسیار ناچیز و بی اهمیت نمود می‌کند.

دکتر بری فرید برگ جراح و متخصص حوزه زیبایی که در شهر ‌لس‌آنجلس به طبابت می‌پردازد می‌گوید: اصولاً در رشته ما جراحی کوچک نداریم، به علاوه بیماران ما با کاری همانند رفتن به چشمه آب معدنی و یا سالن آرایش رو به رو نیستند. مثلاً عمل جراحی کوچک کردن شکم (لیپوساکشن)، یک عمل جراحی بزرگ و یکی از خطرناک‌ترین عمل‌های جراحی زیبایی به حساب می‌آید و بیشترین مرگ و میر در حین این عمل جراحی است. از هر ۱۰۰ خانمی که اقدام به برداشتن چربی از بدن خود می‌کنند معمولا ۳ تا ۵ نفر دچار مشکل می‌شوند، و اکثر افرادی که خواهان چنین اقدامات پزشکی متداولی هستند افرادی میان‌سال و اغلب دارای فرزند هستند لذا با در نظر گرفتن وقوع حمله قلبی، خونریزی­های شدید و آثار پیش‌بینی نشده به وجود آمده پس از عمل جراحی، نمی‌توان به صورتی ساده‌انگارانه با این موضوع برخورد کرد.^[۷۰]

سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) در این خصوص آمار تکان دهنده­ای ارائه نموده است، این سازمان ریسک مرگ بیماران به دنبال عمل لیپوساکشن (سومین عمل جراحی زیبایی در آمریکا) را پیش از خطر مرگ به دلیل تصادفات رانندگی عنوان ‌کرده‌است چرا که از هر ۱۰۰۰۰۰ عمل لیپوساکشن، بین ۲۰ تا ۱۰۰ نفر جان خود را از دست می‌دهند. اما نرخ مرگ و میر شهروندان بر اثر تصادفات به ازای هر ۱۰۰۰۰۰ نفر حدود ۱۶ نفر است.^[۷۱]

‌در مورد عمل جراحی زیبایی بینی نیز متخصصان بیان داشته اند که حدود ۹۰ درصد از بیمارانی که بینی خود را جراحی زیبایی می‌کنند دچار مشکلات تنفسی می‌شوند و از آنجا که تنفس اصلی­ترین جریان زندگی یک فرد است نقصان آن باعث بروز مشکلات عدیده­ای در زندگی انسان می‌شود. همچنین در پرونده­ای، بیمار در حین عمل جراحی زیبایی بینی دچار خونریزی غیر متعارف شد که فوت بیمار را به دنبال داشت و متأسفانه برخی از همین مراجعه کنندگان به کلینیک‌های زیبایی جدای از عوارض که پس از عمل به آن گرفتار می‌شوند چنان تغییری در صورت خود احساس می‌کنند که گاه این تغییرات روان آن‌ ها را می‌آزارد به گونه ­ای که نمی‌توانند از درون با تصویر جدید خود ارتباط برقرار کنند و این سرآغاز یک بحران جدید در زندگی آن‌ ها می‌شود.^[۷۲]

در برخی از اعمال جراحی زیبایی گاه صدمات جبران ناپذیری به وجود می‌آید که فرد متقاضی با انجام این قبیل اعمال جراحی نه تنها زیباتر نمی‌شود بلکه موجب می‌شود که شکل ظاهری خود را نیز از دست بدهد و ظاهری نامطلوب پیدا کند. در این باره در رأیی، کمیسیون پزشکی قانونی اعلام داشته است که فرد متقاضی توسط پزشک تحت عمل جراحی زیبایی پلک قرار گرفته است که در حال حاضر دارای جوشگاه­های دو طرف پلک بالا و بین ابروهاست و برجستگی بین ابروها و جوشگاه حاصله به آسانی قابل اصلاح نیستند، البته در این رأی تمامی عوارض به دلیل عدم تبحر و مهارت پزشک معالج دانسته شده است^[۷۳]، اما بایستی توجه نمود که ایجاد چنین صدماتی صرف نظر از آنکه چه کسی مقصر است، متقاضی چنین اعمال جراحی را از هدف خود که او را به سوی انجام اعمال جراحی زیبایی سوق داده است بسیار دور می‌کند و حتی منجر به پشیمانی او برای انجام چنین اعمالی می‌شود، پشیمانی که در اکثر موارد سودی ندارد چرا که ضایعه ایجاد شده به علت حساس بودن موضعی که عمل جراحی روی آن انجام گرفته (مانند پلک چشم) اغلب غیر قابل اصلاح است.

در پرونده ای دیگر یک زن انگلیسی به منظور انجام جراحی زیبایی بینی و کاهش خال‌ها و لکه­های تیره اطراف چشم به یک جراح متخصص زیبایی مراجعه می‌کند و پس از مشورت با پزشک و به توصیه وی متقاعد می‌شود که با کشیدن پوست صورت، چین و چروک‌های ایجاد شده به ویژه در ناحیه پیشانی و چشم‌ها را نیز برطرف نماید. پس از عمل به توصیه پزشک، نتیجه اسفباری رقم خورد، به علت آسیب دیدگی عصب‌های صورت، وی با حرکات غیرقابل کنترل در صورت و درد اطراف چشم راست و کج شدن دهان مواجه می‌شود، عوارضی که به نظر می‌رسد قابل درمان نیست و وی می‌بایستی باقی عمر خود را با آن سپری کند. دادگاه عالی انگلیس پس از استماع اظهارات شاکی و دفاعیات پزشک خاطی، با صدور حکم در تاریخ ۲۳ می ۲۰۱۱ شاکی را مستحق دریافت ۶ میلیون پوند دانست که از این مبلغ ۸۰۰۰۰ پوند به دلیل بد شکل شدن صورت وی، دردها و مشکلات روحی ناشی از آن اختصاص یافت چرا که وی با بروز این مشکلات دچار افسردگی و اضطراب شده بود. بقیه این مبلغ نیز به عنوان جبران خسارت ناشی از اختلال ایجاد شده در شنوایی به وی تعلق گرفت.^[۷۴] مشاهده می‌شود که در این رأی حتی خسارت معنوی نیز لحاظ شده است.

در پرونده­ای دیگر به استناد یکی از آرای دیوان عالی کشور فرانسه که بر اساس آن در ۲۳ ژانویه ۱۹۱۳ دادگاه پاریس، جراحی را که بر اثر عمل زیبایی سبب ایجاد زخم خوب نشدنی در چانه مریض شده بود را به پرداخت ۵۰۰۰ فرانک جریمه محکوم کرد؛ دیوان عالی کشور فرانسه نیز با این استدلال که اگرچه مریض رضایت داده بود و جراح نیز مرتکب بی احتیاطی نگردیده است ولی چون جراح به عمل جراحی خطرناکی برای یک منظور خیلی کوچک و بی فایده دست زده است رضایت مریض نمی‌تواند موجب برائت جراح گردد و حکم را ابرام نمود.^[۷۵]

گفتار دوم: علل تقاضای روزافزون برای اعمال جراحی‌ زیبایی

حال این پرسش مطرح می‌گردد که چرا با وجود تمامی این خطرات و عوارض باز هم تقاضا برای جراحی زیبایی تا این قدر بالا است؟ به طوری که نشریه معتبر اکونومیست در پایان گزارشی که در سال ۲۰۰۳ منتشر کرد نتیجه گیری ‌کرده‌است که «آمریکایی‌ها هر ساله به نسبت هزینه­ای که صرف کارهای آموزشی می‌کنند، مقادیر بیشتری برای زیبایی می‌پردازند»^[۷۶]. عمل‌های جراحی زیبایی بر اساس گزارش انجمن جراحی پلاستیک آمریکا، با رشد چشم گیری رو به رو بوده است که انجام ۱۱ میلیون عمل مختلف زیبایی در سال ۲۰۰۶ میلادی و رشد ۷ درصدی آن در مقایسه با سال پیش از آن، نشانگر شکل گیری این رویکرد در جامعه به ویژه در میان زنان و دختران جوان است، گفته می‌شود که ۱۰ میلیون از این عمل‌ها بر روی زنان بوده و اصلاح و یا بزرگ کردن سینه ها در صدر این لیست قرار دارد.^[۷۷]

بیکسون و جی.وست اظهار کرده‌اند که برای تعیین و تبیین اجزای آمادگی جسمانی، تلاش های زیادی از سوی متخصصان و صاحب نظران به عمل آمده که هر کدام از آن ها ضمن ارائه تعریف و آمادگی جسمانی، اجزایی را برای آن بر شمرده‌اند. نلسون و جانسون معتقدند که علی‌رغم توجه درازمدت به آمادگی جسمانی، هنوز بر سر عوامل تشکیل دهنده آن در بین صاحب نظران آمادگی جسمانی اختلاف نظرهای قابل توجهی وجود دارد. به نظر او این اختلاف بیشتر بر سر تعاریف آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و اجزای تشکیل دهنده آن ها است . کلارک برای مشخص کردن محدوده آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و آمادگی عمومی، جدول ۲-۴- را ارائه ‌کرده‌است. (حمایت طلب ۱۳۸۸)

جدول۲- ۴ .اجزای تشکیل دهنده آمادگی جسمانی، حرکتی و عمومی

اجزای آمادگی جسمانی

هماهنگی چشم و پا
سرعت
انعطاف پذیری
قدرت عضلانی
استقامت عضلانی
استقامت قلبی – عروقی
چابکی
نیروی عضلانی
هماهنگی چشم و دست
اجزای آمادگی حرکتی
اجزای آمادگی عمومی

برخلاف نظریه کلارک، بعضی از متخصصان از جمله بارو و مک گی آمادگی حرکتی را وجه محدودتری از آمادگی جسمانی می‌دانند و معتقدند که آمادگی جسمانی وسیع‌تر و گسترده‌تر از آمادگی حرکتی بوده و آمادگی حرکتی تنها با اجرای حرکات و فعالیت‌های عضلانی ارتباط دارد.

مؤسسه‌ ایفرد با توجه به دو هدف کلی آمادگی جسمانی عمومی یعنی هدف تندرستی و هدف مهارتی، آمادگی جسمانی عمومی را به دو طبقه آمادگی جسمانی و آمادگی حرکتی تقسیم ‌کرده‌است. بر این اساس آمادگی جسمانی با تندرستی و بهداشت مرتبط بوده و آمادگی حرکتی با مهارت و اجرای حرکات ورزشی ارتباط دارد. در آمادگی وابسته به تندرستی و بهداشت به توسعه کیفیت های مورد نیاز برای اجرای خوب عملکرد و همچنین حفظ شیوه زندگی سالم توجه می‌شود. عوامل تشکیل دهنده آمادگی جسمانی شامل قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبی– تنفسی، انعطاف پذیری و ترکیب بدن هستند. در آمادگی وابسته به مهارت و اجراهای حرکتی به توسعه کیفیت ها برای اجرای مطلوب ورزش ها و دیگر فعایت‌های جسمانی توجه می‌شود. عوامل تشکیل دهنده آمادگی حرکتی عبارتند از: سرعت، چابکی، نیرو، توان، تعادل و هماهنگی.

هرچند که عوامل تشکیل دهنده آمادگی جسمانی و حرکتی را تفکیک کرده و به طور جداگانه مورد مطالعه قرار می‌دهیم اما این عوامل با هم همپوشانی داشته و مکمل همدیگر هستند. برای مثال عوامل استقامت قلبی – تنفسی، قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و ترکیبات بدنی برای زندگی سالم ضروری هستند، اما در عین حال در عملکرد مهارت های حرکتی نیز مهم هستند.

اجزای تشکیل دهنده آمادگی جسمانی عمومی :

الف-آمادگی جسمانی :

آمادگی جسمانی ظرفیت افراد در مواجهه با نیازهای متنوع جسمانی و فیزیولوژی است که با انجام دادن فعالیت بدنی ایجاد می شود، بدون آنکه فرد به سبب حالت خستگی مفرط تنزل کند. در چنین حالتی (خستگی) فرد نمی تواند فعالیت ها را با دقت و موفقیت انجام دهد.

مؤلفه های آمادگی جسمانی عبارتند از:

قدرت، نیروی اعمال شده از طریق گروه عضلانی در طول انقباض عضله بیشینه منفرد.

استقامت، ظرفیت حفظ حرکت یا تلاش در دوره ای از زمان، استقامت موضعی عضله، توانایی عضلات برای تکرار حرکات بدون خستگی مفرط است، در حالی که استقامت قلبی عروقی توانایی سیستم قلبی عروقی در حمل اکسیژن به عضلات در طول تمرین مداوم می‌باشد.

سرعت، میزان بیشینه ای که فرد قادر به حرکت بدن خود می‌باشد. از لحاظ جسمانی سرعت، مسافت طی شده در واحد زمان (ثانیه) است و در عملکرد جسمانی به سرعت اعمال هماهنگی مفصل و حرکات کل بدن اطلاق می شود.

انعطاف پذیری، دامنه ممکن حرکت در مفصل که تحت تأثیر نوع مفصل و عضله مربوط به آن قرار می‌گیرد.

ترکیب بدن، مفهومی که درصد نسبی عضله، چربی و استخوان را توصیف می‌کند. ترکیب بدن ابزار مناسبی برای ارزیابی وضعیت آمادگی شخص محسوب می شود.

در ادامه به توضیح دو مورد از مؤلفه ها پرداخته می شود .

انعطاف پذیری

توانایی حرکت آزادانه، بدون محدودیت و بدون درد در سرتاسر دامنه حرکتی یک مفصل یا گروهی از مفاصل را انعطاف پذیری^[۳] می‌نامند. به عبارت دیگر، آمادگی یا قابلیت کشیده شدن عضلات برای تأمین حداکثر دامنه حرکتی برای مفصل یا مفاصل مربوطه را انعطاف پذیری می‌گویند. هرچند انعطاف پذیری به توانایی کشش بافت های نرم، رباط ها و عضلات بستگی دارد، اما عواملی نظیر حجم یا توده عضله، برخوردهای استخوانی، نوع مفصل و پوست، میزان انعطاف پذیری را تحت تأثیر قرار می‌دهند. انعطاف پذیری به دو صورت ایستا و پویا تقسیم می شود. انعطاف پذیری ایستا^[۴]، میزان دامنه حرکتی یک مفصل به صورت غیرفعال بوده و انعطاف پذیری پویا^[۵] به میزان دامنه حرکتی اطلاق می شود که یک مفصل به وسیله یک انقباض انجام می‌دهد. علاوه بر این، انعطاف پذیری به دو صورت مطلق و نسبی اندازه گیری می شود که در روش مطلق بدون در نظر گرفتن هر گونه متغیر (به ویژه طول اندام ها) میزان دامنه حرکتی تعیین می شود اما در روش نسبی، میزان انعطاف یک ناحیه بر اساس طول اندام ها اندازه گیری می شود.

انعطاف پذیری بازیکنان فوتبال در مقایسه با ورزشکاران دیگر، هنوز جای بحث بسیار دارد. بررسی انعطاف پذیری لگن، کمر و همسترینگ نتایجی بین ۲۵ تا ۳۵ سانتی متر را نشان می‌دهد. چیزی که از این طریق نشان داده شد، این است که تدوین برنامه محافظ و بازدارنده از آسیب که تمرینات انعطاف پذیری را نیز در بر گیرد، میزان مصدومیت فوتبالیست ها را کاهش می‌دهد.

ترکیبات بدن

ترکیب بدنی ^[۶]عبارت است از چگونگی ساختار بدن از نظر عضله، استخوان، چربی و مواد تشکیل دهنده دیگر. با توجه به مقوله سلامتی و تندرستی و به طور کلی بر اساس شاخص آمادگی جسمانی، اصطلاح ترکیب بدنی به طور ویژه بر درصد چربی بدن دلالت دارد. کاربردی ترین تجزیه و تحلیل ‌در مورد ترکیب بدن بر پایه تقسیم وزن کل بدن به دو بخش چربی و بدون چربی است. بخشی از کل وزن بدن که از بافت چربی تشکیل شده است، درصد چربی نامیده می شود و میزان چاقی و اضافه وزن بدن نیز با توجه به همین شاخص ارزیابی می شود. بخش دیگر شامل عضلات، استخوان ها، بافت همبند، مواد معدنی و… است که بافت بدون چربی نامیده می شود.

همان طوری که گفته اند ^[۹۶]۱ در ماده ۸۸ کنوانسیون اصولاً بازفروش مبتنی بر انحلال قرارداد نخست نیست و به نظر می‌رسد که بازفروش کننده به نمایندگی و به حساب طرف مقابل اقدام به بازفروش کالا می کند ^[۹۷]۲ و در صورتی که از بازفروش سودی حاصل شود با توجه به قواعد کلی نمایندگی و عدم تصریح به حکمی خاص در این زمینه در کنوانسیون ، این سود به طرف دیگر تعلق دارد ^[۹۸]۳ .

بند ۳ ماده ۸۸ کنوانسیون برای طرفی که اقدام به بازفروش کالا می کند یک حق و یک تکلیف در نظر گرفته است که در زیر به ترتیب مورد بررسی قرار می‌گیرد :

۱ ) منظور نمودن هزینه نگهداری و فروش

۲ ) حساب باقیمانده حاصل از بازفروش را به طرف دیگر پس بدهد

گفتار اول : منظور نمودن هزینه نگهداری و فروش

بند ۳ ماده ۸۸ کنوانسیون برای طرفی که اقدام به بازفروش کالا می کند یک حق را پیش‌بینی می‌کند ، حقی که این بند برای بازفروش کننده در نظر گرفته این است که وی حق خواهد داشت معادل مبلغ هزینه های متعارفی که برای نگهداری کالا و فروش آن متحمل شده را از عایدات حاصل از بازفروش به دست می آورد منظور نماید .

منظور از هزینه نگهداری، مخارجی مثل هزینه سالن و هزینه غذا دادن حیوانات و هزینه انبارداری و امثال آن می‌باشد و منظور از هزینه فروش ، مخارجی که برای به فروش رساندن کالای مذبور لازم است مثل اجرت دلال و هزینه حمل کالا تا محل فروش و هزینه ابلاغ و هزینه عرضه عمومی( مثل آگهی ) و هزینه هایی از این دست می‌باشد .

برخی از نویسندگان ^[۹۹]۱ بر این عقیده اند که هر چند کنوانسیون مبحثی را به موضوع تهاتر اختصاص نداده اما در واقع در بند ۳ماده ۸۸ نوعی تهاتر پیش‌بینی شده است ؛ به عبارت دیگر می توان گفت مخارجی که توسط بازفروشنده هزینه شده مطابق بند ۳ ماده مذبور از عایدات حاصل از فروش کسر می‌گردد و در واقع نوعی تهاتر را به وجود می آورد .

حق منظور نمودن از عایدات حاصل از فروش که در بند ۳ آمده فقط منحصر به « مخارج » است و این مخارج نیز فقط به مخارج نگهداری و فروش خلاصه شده است ^[۱۰۰]۲ ، که به نظر می‌رسد ایجاد این محدودیت چندان درست نباشد ^[۱۰۱]۳ ، اما به نظر می‌رسد در صورتی که بازفروش کننده ادعا های دیگری نیز داشته باشد می‌تواند برای مطالبه آن ها اقامه دعوا نماید .

البته این هزینه ها باید متعارف باشد و متعارف بودن این هزینه ها به وسیله ارجاع به آن چه که یک تاجر کوشا و دقیق ( متعارف ) برای هزینه فروش و نگهداری انجام می‌دهد ارزیابی می شود ^[۱۰۲]۴ .

به منظور اطمینان از عملکرد بازفروش کننده طرف مقابل حق درخواست ارائه صورت حساب هزینه ها را باید داشته باشد ^[۱۰۳]۵ .

گفتار دوم : پس دادن حساب باقی مانده حاصل از بازفروش به طرف دیگر

تکلیفی که بند ۳ ماده ۸۸ بر بازفروش کننده تحمیل کرده این است که وی باید پس از فروش کالا و کسر هزینه های نگهداری و فروش ، باقیمانده خالص عایدات حاصل از بازفروش را به طرف مقابل پس بدهد .

یکی از تغییراتی که کنوانسیون وین نسبت به قانون متحدالشکل بیع بین‌المللی داشته این است که ، در قانون متحدالشکل بیع بین‌المللی بازفروش کننده مکلف بود عایدات باقیمانده را برای طرف مقابل ارسال دارد ، این در صورتی است که کنوانسیون وین این وظیفه را از بازفروش کننده برداشته و صرفاً وظیفه وی را منحصر به پرداخت به طرف مقابل محدود ‌کرده‌است ^[۱۰۴]۱ .

در صورتی که بازفروش کننده قیمت کالا را دریافت نکرده باشد وی می‌تواند از عایدات بازفروش این مبلغ را کسر کند و این امر تعارضی با تکلیف به رد مابقی عایدات به طرف دیگر ندارد .

جمعی از مفسرین بر این عقیده اند که در صورتی که بازفروش کننده ادعایی ناشی از قرارداد یا نقض آن بر اساس قانون حاکم بر قرارداد داشته باشد ، حق خواهد داشت انتقال باقیمانده حاصل از فروش را تا زمانی که این ادعا ها حل و فصل نشده به تعویق اندازد ^[۱۰۵]۲ . و در صورت نبود ادعای دیگر ، بازفروش کننده موظف است باقیمانده حاصل از فروش را به همراه صورت فعالیت فروش و هزینه ها به طرف دیگر تسلیم دارد .

فصل سوم :

بازفروش در نظام حقوقی کامن لا

این فصل در خصوص بازفروش در نظام حقوقی کامن لا می‌باشد و از میان کشور های کامن لایی به ترتیب حقوق انگلستان و آمریکا را مورد مطالعه قرار می‌گیرد .

مبحث اول : بازفروش در حقوق انگلستان

در حقوق انگلستان فروشنده در بعضی موارد توانایی انتقال مالکیت به خریدار دوم را دارا می‌باشد .

مبنای بازفروش در حقوق انگلستان برخلاف کنوانسیون در تمامی موارد بر انحلال قرارداد نخست است یعنی قبل از این که مالکیت به خریدار جدید منتقل شود باید از مالکیت خریدار نخست به فروشنده منتقل و از طریق وی به خریدار جدید انتقال گیرد ^[۱۰۶]۱ .

این توانایی خود به دو صورت می‌باشد ، در برخی موارد این توانایی به صورت حق است و در بعضی موارد دیگر به صورت یک اختیار می‌باشد .

در خصوص تفاوت میان این دو صورت باید گفت که ، وقتی فروشنده اختیار فروش مجدد کالا را دارا می‌باشد با اقدام خود خریدار نخست را از مالکیت کالا محروم می‌کند به عبارت دیگر با فروش مجدد کالا قرارداد اصلی را نقض می کند و به علت این نقض قرارداد فروشنده در مقابل خریدار اصلی مسئول می‌باشد ^[۱۰۷]۱ . اما در حق بازفروش این گونه نیست چرا که در حق بازفروش فروشنده بدون این که قرارداد اولیه را نقض کند یا مرتکب شبه جرم شود اقدام به فروش مجدد کالا می کند ولی همانند اختیار بازفروش مسئول نمی باشد ^[۱۰۸]۲ .

گفتار اول : اختیار بازفروش در حقوق انگلستان

در حقوق انگلستان فروشنده در موارد زیر اختیار بازفروش^[۱۰۹]۳ کالا را دارد :

الف _ وقتی که فروشنده در هنگام بازفروش مالکیت کالا را داشته باشد .

ب _ در صورتی که فروشنده مالکیت کالا را به خریدار اولیه منتقل کرده باشد با این حال کالا را همچنان در تصرف دارد .

ج _ جایی که مالکیت کالا به خریدار نخست منتقل شده ، در صورتی که فروشنده حق حبس یا حق توقیف کالای در حمل ونقل را اعمال نماید و به وسیله بازفروش کالا مالکیت معتبری را به خریدار دوم منتقل کند .

بند اول : وقتی که فروشنده در هنگام بازفروش مالکیت کالا را داشته باشد

در این حالت اگر چه فروشنده به فروش کالا با خریدار نخست توافق کرده اما چون مالکیت را هنوز منتقل نکرده به عنوان مالک کالا می‌تواند به موجب قرارداد دیگر مالکیت معتبری را به خریدار دوم منتقل نماید اگر چه این اقدامش می‌تواند منجر به نقض قراردادش با خریدار نخست شود ^[۱۱۰]۴ . به طور مثال در دو پرونده در انگلستان مقرر شد که تصرف فروشنده در کالاها عملی است که به عنوان فسخ قرارداد محسوب می شود ^[۱۱۱]۵ و حتی زمانی که اختیار بازپس گیری کالا در قرارداد تصریح نشده فروشنده ای که ثمن را دریافت نکرده حق دارد کالا را از خریدار دوباره پس بگیرد .

ویکورفازی^[۵] : ویکورفازی به منظور حل مسایل تصمیم ­گیری چند معیاره و دستیابی به بهترین راه حل توافقی معرفی شده­است. این روش جهت رتبه ­بندی و انتخاب گزینه­ ها با توجه به مجموعه ­ای از شاخص­ های مختلف، مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد. هدف اصلی این روش، نزدیکی بیشتر گزینه­ ها به جواب ایده­آل در هر شاخص است (حبیبی، آرش. ایزدیار، صدیقه. سرافرازی، اعظم ، ۱۳۹۳).

فصل دوم

ادبیات تحقیق

مقدمه

دیدگاه ­ها, نظریه ­ها و تعاریف مختلفی در خصوص بودجه ارائه شده است. این تعاریف نیز متاثر از نظریه­ های اقتصادی ‌در مورد دولت بوده است و دیدگاه­ های موجود در زمینه سازمان نیز تحت تاثیر شرایط متفاوت سیاسی, اقتصادی و اجتماعی بوده است. در یک بررسی کلی ‌می‌توان گفت نظام بودجه ­ریزی به عنوان یک ابزار مهم و حساس برنامه­ ریزی به موازات رشد و توسعه سازمان، مراحل و تحولات مهمی را پشت سر گذاشته و امروزه به صورت یک نظام پیچیده فنی و مالی درآمده است. این نظام در آغاز پیدایش خود به علت محدودیت حوزه فعالیت سازمان عمدتاًً مربوط به درون سازمان بوده و حالا با مسائل خارج از سازمان روبرو ‌می‌باشد.

در این فصل ابتدا تعاریفی از بودجه، سیر تکوینی، ضرورت، اهمیت و اصول بودجه مطرح می­ شود، و در بخش دوم، راجع به موارد استفاده از بودجه، مراحل بودجه ­ریزی در سازمان تامین اجتماعی، روش­های بودجه ­ریزی، ویژگی­های بودجه ­ریزی مناسب، و عوامل مؤثر در بودجه ­ریزی، توضیحاتی داده خواهد شد.

در بخش آخر پیشنه­های تحقیق در داخل و خارج کشور راجع به موضوع پژوهش ارائه گردیده است.

۲-۱- تعاریف ومفاهیم بودجه

بودجه عبارت است ازشرح صورت وضعیت و پیش‌‌بینی درآمدها و هزینه ها برای یک دوره درآینده یک سازمان و یک ابزارمدیریتی است که مدیر را ‌در کنترل و سلامت مالی سازمان کمک می‌کند. استفل بودجه در سازمان­ های تخصصی را این چنین تعریف می­ کند: بودجه ­ریزی مشخص­کردن، تخصیص­دادن، بهبود و نظارت و مدیریت صندوق مالی سازمان است که یکی از دو عامل مهم و ضروری در مدیریت و داشتن خلاقیت در مدیریت ‌می‌باشد. تالبوت بودجه را به عنوان یک موقعیت پولی مناسب برای سازمان‌هایی که نگرانی­هایی درباره اولویت­های سازمان دارد، تعریف می­ کند )مکی^[۶]،۲۰۰۳(.

بودجه عبارت است از پیش‌بینی درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار و برآورد هزینه ها و عملیات معین که در دورۀ محدودی از زمان انجام می شود (انصاری،۱۳۸۶(.

۲-۲- فلسفه وجودی بودجه

انسان‌ها در دوران مختلف همیشه درصدد بوده‌اند تا نیازها و خواسته‌های خود را به نوعی از امکاناتی که در طبیعت وجود دارد تأمین نمایند. اما با توجه به اینکه نیازها و خواسته‌های انسان نامحدود و در مقابل، منابع و امکاناتی که در اختیار دارد محدود است، ‌می‌توان گفت که بشر با دنیایی مملو از کمیابی زندگی می­ کند و لذا در مواجهه با این مشکل از قوه تعقل و قدرت تجزیه و تحلیل و توان پیش ­بینی خود استفاده کرده و با توسل به برنامه‌ریزی درصدد برآید تا با حداقل امکاناتی که در اختیار دارد، حداکثر مطلوبیت را نصیب خود نماید.

حتی آثار به جا مانده از زندگی بشر اولیه در صدها هزار سال پیش، قبل نشانه های زیادی از برنامه‌ریزی در امور دارد. با عنایت به مباحث مطرح شده، ‌می‌توان گفت: فلسفه وجودی بودجه‌نویسی دو عامل است: یکی نیازهای نامحدود بشر و دوم منابع و امکانات محدودی که در اختیار دارد (بابایی، ۱۳۷۸ ).

۲-۳- سیر تکوین بودجه و بودجه ­ریزی

مفهوم بودجه همگام با تکامل سازمان­ها و پیچیده­تر شدن وظایف سازمان­ها, تغییر و تکامل یافته است. این تکامل را ‌می‌توان به چهار مرحله متمایز تقسیم کرد.

در مرحله اول که تقریباً از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۵ می‌باشد, تأکید عمده روی ایجاد یک سیستم با کفایت برای کنترل هزینه ها بود و حسابداری هزینه ها و پیوند بین حسابداری و بودجه مطرح بود.

مرحله دوم که در توسعه بودجه عملیاتی خود را نشان می‌دهد, استفاده از بودجه به عنوان ابزار مدیریت مالی بود و خود را در اصلاح ساختار مناسب, بهبود مدیریت و برنامه های اندازه‌گیری کار ظاهر ساخت و بر بودجه‌ای تأکید داشت که کار و فعالیت‌های سازمان را اندازه بگیرد.

مرحله سوم با پیوند دادن بودجه و برنامه به عنوان معیاری برای تجزیه و تحلیل رفاه اقتصادی آغاز شد و روی پیشرفت­هائی که در تکنولوژی­های تصمیم‌گیری و اطلاعاتی رخ داده بود تمرکز داشت.

مرحله چهارم بواسطه پیچیدگی محیط سازمان‌ها به وجود آمده و باعث استفاده از بودجه بر مبنای صفر به عنوان ابزار برنامه‌ریزی راهبردی (استراتژیک) گردیده است. بر این اساس سیر تکوین بودجه را ‌می‌توان به شرح ذیل برشمرد:

الف- بودجه به عنوان ابزار کنترل

ب- بودجه به عنوان ابزار برنامه‌ریزی

ج- بودجه به عنوان ابزار مدیریت مالی

د- بودجه به عنوان ابزار راهبردی(استراتژیک)

۲-۴- سیر تکاملی بودجه ­ریزی دولتی

به طور کلی قبل از مشروطیت و در دوران طولانی حکومت شاهنشاهی در ایران، نظارت مردم بر بودجه در حداقل بوده و شاهان در رأس حکومت قرارداشتند و چگونگی اخذ مالیات از مردم توسط آنان صورت می گرفت. با پیدایش انقلاب مشروطه، در زمینه بودجه قوانینی رواج یافت که عمدتاً” از قوانین فرانسه نشأت گرفته بود. در ایران اولین بودجه کشور را به روش جدید پس از مشروطیت، صنیع الدوله هدایت در سال ۱۲۸۹ هجری شمسی تهیه وتقدیم مجلس نمود. این روش تا سال ۱۳۲۰ هجری شمسی به همین منوال ادامه داشت و اداره امور بودجه بر عهده وزارت دارایی بود. در سال‌های ۱۳۲۷ همراه با بودجه جاری، بودجه عملیات شرکت های دولتی نیز تهیه و به مجلس تسلیم شد. در سال ۱۳۴۰ کلیه امور مربوط به بودجه عمرانی به سازمان برنامه و تمامی امور مربوط به بودجه عادی به وزارت دارایی محول شد. از سال ۱۳۴۶ وظیفه تهیه بودجه عادی و عمرانی که به طور جداگانه در دفتر مرکزی برنامه ریزی و دفتر مرکزی بودجه تهیه می شدند به واحد جدیدی بنام دفتر مرکزی طرح و بودجه واگذار شد. در سال ۱۳۴۷ برنامه پنجساله چهارم تصویب گردید و برنامه عمرانی پنج ساله پنجم از سال ۱۳۵۲ اجرایی شد و تا سال ۱۳۵۶ ادامه داشت (احمدی، ۱۳۸۲).

از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ مصادف با پیروزی انقلاب و شروع جنگ، بخاطر مشکلات پدید آمده عملا” اتفاق مهمی در روند تهیه و تنظیم بودجه کل کشور به وجود نیامد. در سال ۱۳۶۸ برنامه اول توسعه بعد از انقلاب اسلامی به تصویب مجلس رسید و تا سال ۱۳۷۳ ادامه داشت. در این سالها اهداف بودجه در قالب برنامه های پنج ساله اداه یافت تا در سال ۱۳۸۴ تهیه بودجه به روش عملیاتی مورد تأکید مسئولین قرار گرفت و بخشنامه بودجه سال ۱۳۸۵ نیز بر همین اساس تهیه و به کلیه دستگاه های اجرایی ابلاغ و در نهایت به مجلس تقدیم و به تصویب رسید (کردبچه، ۱۳۸۵).

۲-۵- ضرورت بودجه و بودجه‌ریزی